Η ΔΙΑΤΡΟΦΗ

Η σωστή διατροφή ενός σκύλου διαμορφώνεται με βάση τέσσερεις παραμέτρους:

α) την ηλικία

β) την φυλή = το μέγεθος

γ) την δραστηρίοτητα, τον τρόπο ζωής

δ) την τυχόν εμφάνιση παθήσεων και ασθενειών

α) Η ηλικία: ένας σκύλος περνά από τρεις φάσεις:

1. κουτάβι (ανάλογα με την ράτσα από 8 μέχρι 24 μηνών – δείτε πιο κάτω β),

2. ενήλικος

3. μεγάλη ηλικία

β) Η φυλή: όλες οι φυλές διακρίνονται σε τρεις τύπους. Η σωματική, η φυσιολογική και η διανοητική ανάπτυξη τους είναι εντελώς διαφορετική:

1. μικρές (και νανόσωμες), φτάνουν στην φάση της ενηλικίωσης και χρειάζονται να αλλάζουν σε τροφή ενηλίκων μεταξύ 8 – 10 μηνών

2. μεσαίες μεταξύ 10 – 12 μηνών

3. μεγάλες (και γιγαντόσωμες) μεταξύ 18 – 24 μηνών.

Μπαίνουν στην τρίτη ηλικία:

1. οι μικρόσωμες φυλές μεταξύ 10 - 12 χρονών,

2. οι μεσαίες φυλές στους 8 - 10 χρονών

3. οι μεγάλες φυλές από 6 - 8χρονών.

Αν και όλα τα κουτάβια αναπτύσσονται ταχύτατα τους πρώτους 6 μήνες της ζωής τους, υπάρχουν σημαντικές διαφορές  στον τρόπο με τον οποίο παίρνουν βάρος αλλά και αναπτύσσονται οι διάφορες φυλές. Αυτές οι διαφορές είναι εμφανείς στο σωματικό βάρος και το μέγεθος των νεογνών. Επίσης η διάρκεια της περιόδου της ανάπτυξης αλλά και οι ρυθμοί ανάπτυξης διαφοροποιούνται σημαντικά. Κάθε φάση θέλει την δική της διατροφή. Αρκεί να ξέρετε ότι σπανίζουν αυτοί που έχουν την εμπειρία και τις κατάλληλες γνώσεις για να ταΐζουν έναν σκύλο με μαγειρευμένο φαγητό, ώστε να του παρέχουν όλα τα βασικά θρεπτικά συστατικά που είναι αναγκαία για την σωστή ανάπτυξη του. Η καλύτερη επιλογή είναι να του δίνετε ξηρή τροφή καλής ποιότητας.

Αυτές οι διαφορές στην ανάπτυξη διαφορετικών φυλών έχουν σαν αποτέλεσμα πολύ εξειδικευμένες διατροφικές ανάγκες. Λάθος διατροφή  κατά τη διάρκεια της ανάπτυξης  μπορεί να έχει πολύ σοβαρές επιπτώσεις.

Ανάλογα με την φυλή και με την ηλικία, ο σκύλος χρειάζεται ξηρή τροφή

- για κουτάβι

- για ενήλικό

- για μεγάλο

Στην καθεμία κατηγορία - κουτάβι, ενήλικος και μεγάλος - υπάρχει ξηρή τροφή

- για μικρόσωμες φυλές

- για μεσαιόσωμες φυλές

- για μεγαλόσωμες φυλές

Τα σακιά με ξηρή τροφή πληροφορούν ακριβώς για ποια φυλή και για ποια ηλικία προορίζονται, επίσης την ποσότητα ανάλογα με το βάρος του κουταβιού.

Η διατροφική ανάγκη κάθε φυλής είναι διαφορετική. Π.χ.: μικρόσωμες φυλές τρώνε σχετικά πιο πολύ από μεγαλόσωμες φυλές’ το τάισμα μεγαλόσωμων φυλών πρέπει να είναι πολύ προσεκτικό γιατί τους λείπουν γρήγορα βασικά θρεπτικά αν δεν ταΐζονται καλά με όλες τις συνέπειες που μπορείτε να φαντασθείτε.

Συνοπτικά (μεσαίες αξίες)

	Κουτάβι	Ενήλικος	Μεγάλος
Μικρόσωμος	Puppy Small Breed: 2 - 8 μηνών	Adult Small Breed: 8 μηνών – 10 χρονών	Senior Small Breed:  από 10 χρονών
Μεσαιόσωμος	Puppy Medium Breed: 2 – 12 μηνών	Adult Medium Breed: 1 – 8 χρόνων	Senior Medium Breed: από 8 χρονών
Μαγαλόσωμος	Puppy Large Breed: 2 – 24 μηνών	Adult Large Breed: 2 – 6 χρονών	Senior Large Breed: από 6 χρονών

Θα το ταΐσετε

- σ΄ένα ήσυχο μέρος

- σ΄ένα μπολάκι από ανοξείδωτο ατσάλι τοποθετημένο σε μια βάση, σ΄ένα ύψος ανάλογα με το ύψος του κουταβιού (η βάση εμποδίζει το μπολάκι να γλιστράει)

- τέσσερεις φορές την ημέρα μέχρι την ηλικία 4 – 12 μηνών ανάλογα με την φυλή: μικρό-, μεσαίο- ή μεγαλόσωμη.

- τρεις φορές μέχρι την ηλικία 8 – 16/20 μηνών

- δύο φορές όταν είναι ενήλικος: 1/3 το πρωί, 2/3 το βράδυ

- μην αφήνετε το μπολάκι στην διάθεση του όλη μέρα. Μόλις έχει τελειώσει και απομακρύνεται, λέμε μετά το πιο πολύ 15 λεπτά, βγάλτε το. Μην προσθέσετε την ποσότητα που δεν έφαγε στο επόμενο γεύμα.

Η ξηρή τροφή είναι πλήρης! Μη δίνετε ποτέ

- επιτραπέζιο φαγητό ως κύριο γέυμα

- επιτραπέζιο φαγητό ως συμπληρωματικό φαγητό

- επιπλέον βιταμίνες ή ορυκτά άλατα.

Ο σκύλος ΔΕΝ είναι κοκαλοφάγος! Μη δίνετε ποτέ

- δήθεν δερμάτινα κόκαλα ή άλλα όμοια πράγματα να μασουλάει

- κόκαλα από τα pet shop

- κόκαλα από πουλιά (κοτόπουλο!), από λαγό, από κουνέλι, από γουρούνι που είναι πολύ επικίνδυνα.

Ένα γνήσιο βοδινό; Όχι! Ακούστε τι λένε οι κτηνίατροι:

"Κόκαλα. Κανένα κόκαλο δεν είναι κατάλληλο γα την διατροφή του σκύλου. Ούτε μικρό, ούτε μεγάλο. Ούτε από βοδινό, ούτε από κοτόπουλο. Ούτε ωμό, ούτε βραστό. Δεν είναι στην φύση κανενός θηλαστικού να τρώει κόκαλα. Κόκαλα θα έτρωγε ένας πεινασμένος σκύλος αν δεν είχε να φάει κάτι καλύτερο. Τα κόκαλα δεν έχουν καμιά διατροφική αξία. Είναι μόνο μία ευχάριστη απασχόληση για τον σκύλο. Αντί για αυτά όμως θα μπορούσε να μασήσει κάτι άλλο που δεν έχει τις αρνητικές συνέπειες των κοκάλων. Ποιες είναι αυτές:

α) Στα δόντια: Όχι μόνο δεν καθαρίζονται τα δόντια τρώγοντας κόκαλα (όπως λανθασμένα πιστεύουν πολλοί), αλλά αντιθέτως φθείρονται και σπάνε.

β) Στον οισοφάγο: Ο συνεχής ερεθισμός του οισοφάγου καταλήγει σε χρόνια οισοφαγίτιδα. Επίσης μπορεί κάποιο κόκαλο να κολλήσει στον οισοφάγο και να τον τρυπήσει.

γ) Στο στομάχι: Τα κόκαλα ερεθίζουν το στομάχι προκαλώντας οξείες και χρόνιες γαστρίτιδες και έλκη.

δ) Στο έντερο: Ένα μεγάλο κομμάτι κόκαλου μπορεί να φράξει το έντερο προκαλώντας ειλεό, πράγμα πολύ επικίνδυνο καθώς, αν δεν ληφθούν άμεσα μέτρα, ο σκύλος πεθαίνει εντός λίγων ορών. Επίσης, αιχμηρά κόκαλα μπορούν να προκαλέσουν διάτρηση του εντέρου και θάνατο από περιτονίτιδα. Αλλά και μικρά κομμάτια κόκαλων μπορούν να γίνουν βλαβερά. Αν αναμειχθούν στο στομάχι και στο έντερο με φαγητό, θα σχηματίσουν μια συμπαγή και σκληρή μάζα που δεν θα μπορεί να προωθηθεί με τις περισταλτικές κινήσεις του εντέρου. Το αποτέλεσμα θα είναι δυσκοιλιότητα, ειλεός και μεγάκολο. Ακόμα και αν δεν κινδυνεύσει η ζωή του σκύλου από κόκαλα, σίγουρα θα προκληθεί κολίτιδα από τον ερεθισμό του παχέος εντέρου. Η κατάσταση αυτή δεν είναι επικίνδυνη, είναι όμως δύσκολο να θεραπευτεί εντελώς αν ποτέ ξεκινήσει. Ο σκύλος θα είναι επιρρεπής σε κολίτιδες σε όλη του την ζωή."

Η φθηνή τροφή είναι ακριβή και κακής ποιότητας! Ακριβή γιατί πρέπει να δώσετε πιο πολύ από την τροφή καλής ποιότητας και κακής ποιότητας γιατί συχνά συμπεριλαμβάνεται μη αφομοιώσιμες ουσίες, χρωστικές ουσίες ή ακόμα συνθετικά συντηρητικά που βλάπτουν την υγεία. Θα δείτε αμέσως την διαφορά μεταξύ μιας καλής και μιας κακής τροφής στην όψη και στην ποσότητα των κενώσεων. Αγοράστε ξηρή τροφή γνωστής προέλευσης/μάρκας χωρίς να υπερβάλλετε. Η πιο ακριβή δεν είναι πάντα η πιο καλή για τον σκύλο σας.

Ο χώρος της κουζίνας είναι παράδεισος για τους γευστικούς και οσφρητικούς κάλυκες του σκύλου και ενώ οι περισσότεροι τρελαίνονται να τρώνε το φαγητό που μένει από τους ανθρώπους, οι ειδικοί είναι αρνητικοί στο να ταΐζουμε το σκύλο μας με τα απομεινάρια του ανθρώπινου φαγητού, εξαιτίας της πιθανότητας τοξικότητας, παχυσαρκίας και γενικότερης κακής υγείας.

Είναι επίσης βασικό να έχουμε γνώση των τροφών που θα πρέπει να αποφεύγει ένας σκύλος για να μην υπάρξει πιθανότητα δηλητηρίασης. Αν αντιληφθείτε ότι ο σκύλος σας έχει φάει κάποιο τοξικό τρόφιμο, αναζητείστε αμέσως τη βοήθεια κτηνιάτρου. Ακολουθεί μια λίστα μια τοξικά τρόφιμα:

τα γαλακτοκομικά προϊόντα, σταφύλια και σταφίδες, κρεμμύδια, σοκολάτα, προϊόντα καφεΐνης,καρποί macadamia, ξυλιτόλη (η ξυλιτόλη είναι ένα γλυκαντικό που συχνά χρησιμοποιείται στις τσίχλες, αντί για ζάχαρη), αλκοόλ και ζύμες με μαγιά, κουκούτσια και σπόροι φρούτων, σαπισμένα ή μουχλιασμένα φαγητά. Άλλα τρόφιμα προς αποφυγή: υπάρχουν τρόφιμα που, παρόλο που δεν είναι τοξικά, είναι ανθυγιεινά για το σκύλο σας. Αποφύγετε γενικότερα όλα τα τρόφιμα που έχουν υψηλή περιεκτικότητα σε λίπος, ζάχαρη και νάτριο.

Διαβάστε περισσότρεα στο διαδίκτυο πληκτρολογώντας επικίνδυνες τροφές για τον σκύλο, επικίνδυνα δηλητήρια μέσα στο σπίτι και επικίνδυνα φυτά για τον σκύλο.

Ο σκύλος ΔΕΝ είναι σαρκοφάγος!

Ο λύκος, το λιοντάρι, … και ο σκύλος είναι μέλη της τάξης "Σαρκοφάγα".

Είναι ο Κάρολος Λινναίος (Carl von Linné, 1707 - 1778), Σουηδός βοτανολόγος, ιατρός και ζωολόγος, που έβαλε στον 18ο αιώνα (!) τα θεμέλια της διώνυμης ονοματολογίας και του συστήματος ταξινόμησης των οργανισμών, ζώων και φυτών. Ονομαζόταν "Σαρκοφάγα" (Carnivora) μία τάξη των Θηλαστικών με 248 είδη, που περιλαμβάνουν μερικά από τα γνωστότερα στον άνθρωπο ζώα, όπως τον σκύλο, τον λύκο, το λιοντάρι, την τίγρη, την αλεπού, το τσακάλι, την αρκούδα, την γάτα, και πολλά άλλα.

Ο όρος Σαρκοφάγα χρησιμοποιείται, συνήθως, από τους ειδικούς με την στενή, ταξινομική έννοια, και αναφέρεται στους αντιπροσώπους της τάξης. Λέγονταν έτσι και μαζεύονταν στην ίδια τάξη γιατί όλα αυτά τα ζώα έχουν κυνόδοντες. Χρησιμοποιούνται για την εξαγωγή τροφίμων από τα αρπακτικά ζώα. Οι κυνόδοντες έχουν πάρει το όνομά τους από τη αρχαία ελληνική λέξη "κύων", ο σκύλος. Ο ρόλος τους είναι ζωτικής σημασίας κρατώντας σταθερή την τροφή κατά τις μασητικές κινήσεις και περιστασιακά ως όπλα.

Με ευρύτερη, ηθολογική έννοια, σαρκοφάγο είναι κάθε ζώο τρεφόμενο κυρίως ή κατ' αποκλειστικότητα με σάρκες, δηλαδή με άλλα ζώα. Τα σαρκοφάγα τρέφονται, γενικά, με κρέας, με την ευρεία έννοια της λέξης, αν και δεν λείπουν οι εξαιρέσεις. Για παράδειγμα, το Μεγάλο Πάντα τρέφεται, σχεδόν αποκλειστικά, με μπαμπού’ η αρκούδα είναι ζώο παμφάγο με προτίμηση στις τροφές φυτικής προέλευσης (84%) έναντι των τροφών ζωικής προέλευσης (16%).

Η καταγωγή του σκύλου προέρχεται από τον κοινό λύκο. Ο λύκος είναι Σαρκοφάγος κατά το σύστημα ταξινόμησης των οργανισμών, δηλαδή τρέφεται από σάρκες (θηλαστικά και ψάρια), αλλά όχι μόνο’ τρέφεται επίσης από φυτά, φρούτα, ρίζες και έντομα. Σημειωτέον ότι πολλά από τα Σαρκοφάγα προτιμούν πρώτον τα εσωτερικά όργανα, καρδιά, έντερα, κλπ. από το κρέας, τους μύες. Το λιοντάρι, η τίγρη, ο λύκος, … που έχει σκοτώσει ένα θήραμα, θα σχίζει πρώτον την κοιλιά του για να τρώει τα έντερα, γεμάτα με θρεπτικές ουσίες, ένζυμα, κλπ. και μετά θα σχίζει κομμάτια κρεάτων, τα οποία θα πάρει μαζί του για να τα δώσει στα κουτάβια του ή για να τα κρύψει και για να τα φάει αργότερα όταν είναι αρκετά σαπισμένα. Το κρέας μόνο του δεν είναι αρκετά θρεπτικό’ δεν έχει όλες τις απαραίτητες θρεπτικές ουσίες. Σε σύγκριση με το κρέας, τα έντερα είναι πάρα πολύ πιο θρεπτικά. Πριν από τριάντα χρόνια και παραπάνω, όταν δεν είχαμε όλες τις ξηρές τροφές που έχουμε σήμερα, δίναμε στους σκύλους βραστές βοδινές μαγούλες και βοδινά έντερα, είτε απλά πλημένα με νερό, είτε βραστά.

Έτσι ο λύκος, πρόγονος του σκύλου, δεν είναι αποκλειστικά σαρκοφάγος, αλλά παμφάγος. Σήμερα ο σκύλος δεν είναι πια άγριο ζώο που πρέπει να κυνηγάει θηράματα για να φάει, δεν είναι σαρκοφάγος στην στενή έννοια του συστήματος ταξινόμησης των οργανισμών βασισμένη στο γεγονός ότι έχει κυνόδοντες και δεν χρειάζεται κυρίως ή κατ' αποκλειστικότητα κρέας. Το αντίθετο, μόνο κρέας δεν αρκεί για μια σωστή ισορροπημένη διατροφή! Χρειάζεται πρωτεϊνες, λίπη, ίνες, βιταμίνες, ορυκτά άλατα, ένζυμα, κλπ. που υπάρχουν σε ισορροπημένες ποσότητες μόνο στις ξηρές τροφές. Ένας σκύλος που ταΐζεται μόνο με κρέας δεν είναι υγιής!